Bazen..

Bazen aklımdan neler geçmiyor ki... Annem bu ara yine tuhaflaştğımı söyledi. Genelde gizli işler karıştırınca tuhaflaşırım ama öyle bişey de yapmıyorum ki tuhaflaşayım. Biraz sinirliyim, gerginim, saldırganım o kadar :p
Hayatımdaki herşey fazlalık gibi görünmeye başladı gözüme.. Eskiden çöpçünün tekiydim. Herşeyi dönüştürür kullanır, sağa sola poster yapıştırır, en ufak bi kağıt parçasını bile hatıra diye saklar biriktirir biriktirir yığacak yer bulamazdım. Şimdi tahammülüm kalmadı herşey gözüme çöp gibi görünmeye başladı. Hiçbir fazlalık olmamalı ne bulursam atıyorum. Odamı her temizlediğimde poşet poşet çöp çıkarıyorum. Nerelere tıkmışım neler saklamışım inanamıyorum. Ata ata üç parça eşyam kaldı. Ama attıkça rahatlıyorum. Odanın duvarlarınıda sade bir renk yaptık, bütün fazlalıkları çıkarttım. Oda bomboş öyle güzel ki... Artık ölürsem arkamda tek bir çaputum kalmaz :P Millet uğraşmaz döküntülerimle. Hiçbirşey dağınık gözükmesin, hiçbir uyumsuzluk, iç karartıcı görüntü olmasın istiyorum. Uyum takıntımdan tut hastalık dercesine gelmiş eşyaları çöpe atmya huyuma, annemin dediği değişim bu olsa gerek. Neden herşeyi fazlalık olarak görüyorum bilmiyorum. Diğer odalara elleme hakkım olsa neler atmam ki. Artık benim kullandığım odaya gelenler şaşırıp kalıyor nolmuş buraya diye. O çok kıymetli degilerimi bile fazlalık diye tuttum dönüşüme attım. Kullanmadığım hiçbirşey dolabımı işgal etmiyor artık. Oh be! Hastaysam hastayım en azından ruhum daramıyor. Düzen, düzen sonra yine düzen...

Diğer bazenlere gelince öyle çoklar ki...
-Bazen böyle hayatı kendime zehir ediyorum. O kadar üzülüyorum o kadar üzlüyorum ki neye üzüldüğümü de bilmiyorum üzülüyorum işte. O zaman kendimi parasıyla pataklatasım geliyor.
-Bazen hayatım bundan daha sıkıcı olsa acaba gerçekten patlayıp etrafa parçalarımı savurabilirmiydim diyorum.
-Bazen burada yaşamaktan nefret ediyorum. Nefes alıp verirken şehrin tüm pisliğini içime çektiğimi hissedebiliyorum.
-Bazen şu balıkla elma salyangozunun ilişkisi gözlerimi yaşartıyor.
-Bazen çok doyumsuz ve açgözlü olduğumu düşünüyorum. Yorganım kısa benim başıma çeksem ayaklarım açıkta, orası kapansa kıçım açıkta anladım ben.
-Bazen bi türlü ciddi bir ifade takınamadığım şu suratıma estetikle Alemdar Polat görüntüsü vermek istiyorum.
-Bazen bin kilo olana kadar yemek istiyorum.
-Bazen kalbimi kıran densizlere hadini bildirmek için Testere amcanın yaptığı gibi bir düzenek kurup hepiciğinin canına okumak istiyorum.

-Bazen sıfırdan bir hayat kuruyorum kendime...

İşte hayal baloncuğumdan kareler