1 Nisan 2010 Perşembe

Nisan 1 ama şaka değil! shhh!


Blog yazmayalı tam üç ay oldu.... Neden mi? Sebep yok. Sadece uzun süredir canım hiçbirşeyi yazmak istemedi. Kalemi elime alamadım. Hala da bunu aşabilmiş değilimm En büyük zevkimden neden mahrum kaldım bilmiyorum. Şimdi yazıyorum çünkü hayatım çok yakında değişmek üzere. Sanırım yaza evleniyorum :) Sanırım birkaç hafta içinde sözüm var. Sanırım diyorum çünkü tarih belli değil. şşşttt! aramızda kalsın ;) :P

26 Ocak 2010 Salı

Kardan kadın yaptık :)

Hey blog! Bak bak biz kardan kadın yaktık ^^! Ay pek şirin oldu... Adını Pinokyollu koydum nihahahaha :D:D:D



19 Ocak 2010 Salı

İstanbulda kar-yola yağdı :P Not: Espiri bayattır.

Ay çok mutluyum :) Dün doğum günümdü bugün kar yağdı doğum günümde iki kere süpriz yapıldı ve bugün kar yağdı :)) Ben kış mevsimini çok çok çok çok çok seviyorum :) O kadar çok seviyorumki... Yirmiikimden bir gün aldığıma sevinmedim evet ama kar yağdığına sevindim. Bir yaş daha tepiklediğimde sevindiğim tek şey arkadaşlarımın benim için süpriz yapmasıydı ve iki gün üstüste sevindim :) Az önce balkona çıktım ve pamuk pamuk yere yuvarlanan karın fotoğrafını çektim.

17 Ocak 2010 Pazar

Kış tatili istiyorum!

Kış tatili istiyorum. Kar görmek istiyorum ve hatta kaymak istiyorum. Bir haftadır kayak merkezlerine bakıyorum. Genel olarak geceliği kişi başı 100'den aşağı biyer yok. Biz de kalabalık bir aile olduğumuz için hayli külfetli oluyor. Babamı razı ettim aslında ama annem ısrarla dört gün için değmez diyor. Hoş babam dünden razı :) Maceracı bir ruhu var adamın. Hadi yamaç paraşütü yapalım desem koşa koşa gelir. Annem de tam tersi :) Macera ya da aksiyon pek ona göre değil. Sinemaya gider ve uyur mesela... Şimdilik hayal kurma aşamasındayım. Bakalım...

15 Ocak 2010 Cuma

Yıllar sonra iğneyle aramdaki bağ...


Dedim ya ben teiii üçüncü sınıftan beri kalça iğnesi olmamıştım diye. İşte sonunda iğnemi aldığım gibi hemşire hanımın yanına gittim. İlk gün ve aradan yıllar geçmiş tabi korktum :) Aslında canım ço tatlı değildir ama nedense iğneye karşı bi korkum var. Bugün o korkumu yendim hehe :D Kan görmediğim sürece problem yok artık. Çokta canım yanmadı zaten sadece sonrasında bacağımda garip bir uyuşma oldu. Eve sekerek geldim ve bir süre yan oturdum sonra o da geçti. Beni korkutansa kursa otobüsle nasıl gideceğim. Sabah erkenden iğnemi olup otobüste bir saat yolculuk yapmak biraz zorlar gibi geliyor. Olsun o kazık kadar iğne canımı daha çok yakar diye düşünüyordum :) Ben kiiiiiim iğnesini eline alıp doktora gitmek kim. Yıllar sonra iğneyle de barıştım kendimi tebrik ediyorum =))

14 Ocak 2010 Perşembe

Meğer B12'ye susamışım :P


Bugün doktordan kan tahlili sonuçlarımı aldım herşey normal ama B12 vitamini bende aşırı derecede eksikmiş. Yani bu unutkanlığım şapşallığım ordan gelmeymiş. Şükür zeka geriliği teşhisi konmadı. Bazen unutkanlığım yüzünden evi havaya uçuracam diye korkuyordum.
Ha tabi bununla birlikte çok çok gerilere iteklediğim bir korkum gün yüzüne çıktı. Doktor bana kocaman kocaman 7 adet kalça iğnesi verdi. Hergün gidip vurduracakmışım. Yalvaran gözlerle baktım kadına ilaç versin de iğne vermesin diye ama nafile. Çok düşükmüş iğne paklarmış ancak. Bunca yıldır kalça iğnesinden kaçtım durdum en sonunda günümü gördüm :( Teiii 3. sınıftan beri ben kalça iğnesi olmadım :(( Kan aldırmaktan bile tırsıyodum insanın korktuğu başına gelirmiş. Bir ay da haftada bir yicekmişim bu iğneyi. Aslında ilkini bugün yaptırmam gerekiyordu ama cesaret edemedim. Yarın o cesareti toplamayı düşünüyorum. İlaçlarımı da bir hafta falan kullanıcam sanıyorum bugüğn dordum meğer on ay boyunca yutucakmışım. :.(

12 Ocak 2010 Salı

Beni hatırlatan şey :P

Geçen annem market alışverişi yapmak için çıkmak üzereydi. Birden onu durdurup görür görmez beni hatırlatan birşey almasını istedim. Ne olursa al dedim ama bakınca beni hatırlatsın. Ben biraz açgözlüyüm o yüzden eminim bütün aburcuburlar anneme beni hatırlatmıştır :P Neyse netice olarak Nutella almış ^^! Görünce gülme krizine girdim. Demek Nutella görünce annemin aklına ben geliyorum xD xD xD

7 Ocak 2010 Perşembe

Psikiyatr




Dün fikrim geldi.
Hayatımda ilk kez psikiyatriye gittim.
Hımmm unutkan olduğum için B12 vitamini yazdı he bi de antidepresan yazdı.
Dikkat dağınıklığı ve aşırı dalgınlığıma antidepresan yazdı.
Hayırdır inşallah...

6 Ocak 2010 Çarşamba

Ocak.

Ocak ayını severdim. Severdim çünki bu ayda doğdum. Bu ay kar yağar. Bu ay beyazdır. Bu ayda içim coşar. Bu ayda günlük yazarım bol bol.
Bu aya dair beni mutlu eden ne varsa bu ara bir anlamı yok. daha bir sayfa bile günlük yazmadım. Daha içim çoşmadı. Daha doğru düzgün kar bile yağmadı. Daha doğum günüm bile gelmedi. Daha Ocak ayı diye sevinemedim bile. 2009 çok dolu, fazla neşeli bir seneydi. Merak ediyorum ve bana öyle geliyorki bu sene hayatım değişecek.
İyi yönde olsun istiyorum.

5 Ocak 2010 Salı

Kabuk değiştirme zamanı.... Bu sefer kurşun geçirmez olucam!


Büyümeyi ve canımın yanmamasını öğrenmeliyim.
Daha henüz taşlaşamadım. Zorluyorum zorluyorum en fazla bu kadar katı olabildim. Daha fazla istiyorum! Kalbim insanlara karşı kırılmaz hale gelsin. Yüzüme türürülse yağmur yağdı sanayım. Vursunlar vursunlar hissetmiyim. Acımasın işte! Neden piştiğimi sandığım halde bu kadar çiğ olduğumu anlayamıyorum. Beynim değil kalbim sertleşmeli. Sadece insanlara karşı...
Zerre kadar, kırıntı bile olmasın. Kimse beni üzemesin. Zerre canımı yakamasın. En boktan insanla bile münasebetimi sürdürebileyim. Onbir gün kaldı yirmibire... Bu kadar yıl oldu hala anlayamıyorum. İnsan! İnsan! İnsan! İyi geceler dünyalılar. Aranızdan olup öyle hissedemeyen biriyim ben. Emin olun çok derine batırmadıkça yanmaz canım. Emin olun! Hiç öyle hassas değilim. Hiç öyle dokunmaz. Hiç öyle umursamam. Öyle sallamaz biriyim. Ama yetmiyor daha fazlasını istiyorum. Biraz da açgözlü biriyim.
Blog Widget by LinkWithin
 
ISSIZ ÇÖLDE ISLI BİR KIZ. Design by Pocket