Rüya mı?

Blair! Evet evet sen! Neden öyle yeşil görünüyorsun? Serena! Aman allahım herkez niye yamuk? Ben niye bu dizinin içindeyim. Beni kaç kişi ayartacak? Gossip Girl? O kim? Çıkmak istiyorum burdan. Çok garip burası. Sanki heryer heryerde.
Evet bir gariplik var. Rüya görürken insan mutlu hisseder. Hatta kabuslarım bile bu halimden mutluydu. Uyanık olmakla olmamak arasında işte bu saçmalıkları yaşadım. Ne zaman? Bu sabah, Gossip Girl'ü izledikten dört saat sonra.
Hep en büyük hayallerimden birisi de bir güncük de annemin beni öperek ya da 'tatlııım' diyerek uyandırmasıydı. Annem ne yazık ki uyuyan insana hiç saygı göstermez. Bugüne kadar annem tarafından çeşit çeşit işkencelere mağruz kalarak uyandığım çok oldu. Bunların arasında cimcik bükmek, gıdıklamak, yorganla birlikte yere sürüklenmek favorileridir. Bugün diğer günlere göre daha insaflıydı. Tabiki fazla sürmedi. Ben o bulanıklıktan bir türlü ayılamamışken 'mideeeeeeeem!' diye bağırıyordum. Annem sanki şaka yapıyormuşum gibi hadi hadi kalk birşeyler ye geçer diyordu. İşte dostum blog bir insana midesi bulanırken birşeyler yedirmek kadar bana anlamsız gelen başka ne var acaba? Kalkmaya çalıştım ama ı ıh. Bunun sonu koca bir leğeni iğrenç yeşil parteküllerle doldurmak biliyorum o yüzden yatmayı tercih ettim. Annem beş dakikada bir gelip önce beni sofraya çağırdı sonra aynen şunları saydı ' Ben hep diyorum üstüne düzgün giyiin! Bak işte anne sözü dinlemiyosun! Ayağına çorap giymiyosun! Altına atlet giymiyosun!' En sonunda insafa geldi azıcık ve gidip benim güzel mavi leğenimi getirdi. Ben ona o bana bakarken onu hiçte özlemediğimi farketmiştim. Herkes sahur yemeğini yedi ben hala kendimi sıkıyordum. İlaçta içtim ama etkisini ne yazıkki son dakka gösterdi. Tam geçti midemin bulantısı hemen bir heves birşeyler atıştırmak istedim ama çok geçti :(